ارگاسم مهبلی
در سال 1981 ميلادي، يك گزارش بيان كرد كه 26 درصد از 3000 زني كه در يك مطالعه براي تجربة ارگاسم بطور منظم و با قاعده شركت كرده بودند، بدون تحريك چوچولهشان بصورت دستي در هنگام دخول، به ارگاسم رسيده بودند. اين مطالعه همچنان نشان داد كه
نوزده درصد از زنان شركت كننده در مطالعه، خيلي كم به ارگاسم در حين دخول رسيدند، 16درصد از آنان اگر تحريك چوچوله دستي داشتند به ارگاسم ميرسيدند، و 24درصد از آنان در هيچ حالت در هنگام دخول، ارگاسم را تجربه نكرده بودند. بعلاوه 12درصد از زنان هرگز ارگاسم را در هيچ حالتي تجربه نكردهاند، و 3درصد از آنان هرگز اجازة دخول نداده بودند. اين به آن معني است كه هشت زن از ده زن نميتوانند ارگاسم را تجربه كنند اگر دخول در فرج به تنهايي باشد
:مطالعات جديد
:اين مطالعات بر اساس راي گيري از 1500 زن توسط يك سايت اينترني در سال 2000 پايه گذاري شده است
:در پاسخ به اين سؤال كه “ آيا شما براي رسيدن به ارگاسم به چيز اضافي نياز داريد “ اين جوابها داده شده است
سي و هشت درصد بيان كردهاند كه به يك دست نياز دارند
بيست و هشت درصد گفتهاند كه فقط با دخول به ارگاسم ميرسند
بيست و يك درصد به سكس دهاني ابراز نياز كردهاند
ده درصد ساير چيزها را گفتهاند
سه درصد بيان كردهاند كه به يك لرزاننده نياز دارند
اين نتايج بيانگر آن است كه در مدت 19 سال فاصلة بين دو مطالعه تقريباَ درصد زناني كه بدون نياز به چيز اضافي و فقط با دخول آلت در فرج به ارگاسم ميرسند تغيير چنداني نكرده است. 28درصد و 26درصد. اكثر زنان كه حدود 62درصد هستند براي رسيدن به ارگاسم نياز به تحريك مستقيم چوچولهاي دارند. اگر عدة كساني كه به ساير حالت تحريك چوچوله نياز داشتند را در اين قسمت قرار دهيم، درصد زنان نيازمند به تحريك چوچوله در حين دخول بيشتر ميشود
دليل اين درصد كم چيست؟ پاسخ آن به دليل اجزايي است كه در اندام تناسلي ما قرار گرفته است. نقاط تحريك كننده جنسيي كه در مرد اغلب در آلت او قرار گرفته است، در زن در چوچوله قرار گرفته است. دليل آن اينست كه شرايط ساختاري و بيولوژيكي هردو مانند هم است. دليل حساسيت آنها هم اينست كه انتهاي تعداد زيادي از اعصاب در آنها قرار دارد. قسمت بلوطي شكل چوچوله مانند كلاهك آلت مرد داراي تعداد زيادي از پايانههاي عصبي است، فقط با اين تفاوت كه در قسمت كوچكتري قرار گرفته است. اين موضوع باعث ميشود كه حتي خيلي حساس تر از آلت مرد نيز باشد
از آنجائيكه تعداد خيلي كمي از زنان بوسيلة تحريك فقط آلت خود اقدام به استمنا ميكنند، بنظر ميرسد كه اين كار به حساسيت برانگيختگي چوچوله براي تحريك نيست. آناتومي و تشريح مهبل نيز اين را نشان ميدهد كه فرج به اندازه چوچوله داراي پايانة عصبي نيست، و پايانههاي عصبياي كه در فرج قرار دارند بيشتر در نزديكي دهانة آن هستند. دليل كم بودن پايانههاي عصبي در ديگر جاهاي فرج احتمالاَ اينست كه آن اغلب بعنوان كانال و جراي تولد كودك به كار گرفته ميشود و به نظر ميرسد كه براي كمك به تولد كودك اينگونه است
در حين دخول در فرج، آلت تناسلي مرد مستقيماَ توسط ديوارههاي فرج زن تحريك ميشود، حركت لبههاي ثانوي مهبل بهترين چيز براي تحريك غير مستقيم چوچوله است. فرو كردن آلت باعث باز شدن لبهها از همديگر ميشود، و اين كار باعث كشش چوچوله ميشود. از آنجائيكه اندازه و شكل چوچولة زنان خيلي متغيير است، ممكن است براي بعضي از زنان اين موضوع صدق نكند، اين طور به نظر ميرسد كه به احتمال زياد همة چوچولهها نميتوانند به يك اندازه در هنگام دخول تحريك بشوند. همچنين چوچولة زن ميتواند بوسيلة استخوان خاصرة مرد وقتي كه او بسوي جلو فشار ميآورد و ضربه ميزند، تحريك شود. در هنگام دخول، نقاط اصلي محرك جنسي مرد در همة جهات بطور مستقيم تحريك ميشود و نقاط محرك جنسي زن بطور متناقض و غير مستقيم تحريك ميشود. دليل اينكه مرد سريعتر از زن به ارگاسم ميرسد همين است
فاكتور ديگري كه بايد مورد ملاحظه قرار گيرد زمان است. يك مرد در هنگام استمنا بطور متوسط حدود 3 دقيقه به ارگاسم ميرسد در حالي كه زن براي رسيدن به ارگاسم در هنگام استمنا به 5 دقيقه زمان نياز دارد. بنابراين در شرايط ايدهآل، يك مرد 2 دقيقه زودتر از يك زن به ارگاسم ميرسد. اين موضوع را در نظر داشته باشيد و آنرا تعميم بدهيد به آميزش مهبلي در حالي كه مرد در معرض تحريك مستقيم قرار دارد و زن بصورت غير مستقيم تحريك ميشود، شما ميبينيد كه چگونه اين تفاوت زمانها بطور نجومي افزايش مييابد. اگر يك زن به همان اندازه از تحريك را كه در هنگام استمنا دريافت ميدارد، دريافت نكند، خواهيد ديد كه زن هرگز در هنگام دخول به ارگاسم نميرسد. اين موضوع خيلي غير محتمل ميشود- رسيدن زن به ارگاسم - و اهميتي به مدت زمان فرو كردن مرد در فرج ندارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر